Wielkość pozyskania drewna, nazywana etatem cięć określana jest przez plan urządzenia lasu, który jest zatwierdzany przez ministra właściwego do spraw środowiska dla każdego nadleśnictwa na okres dziesięciu lat. W każdym roku obowiązywania planu pozyskiwana jest mniejsza ilość drewna niż roczny przyrost drzewostanów, co powoduje ciągłe zwiększanie ilości zasobów leśnych w Polsce.

            Duże zróżnicowanie żyzności siedlisk leśnych na terenie Nadleśnictwa Pieńsk powoduje występowanie na tym terenie różnorodnych gatunków drzew. Nadleśnictwo pozyskuje drewno 3 iglastych gatunków drzew oraz 15 liściastych. Drewno pochodzi zarówno z drzewostanów dojrzałych do wyrębu (cięcia rębne), jak i z drzewostanów młodszych (cięcia pielęgnacyjne). Surowiec jest także pozyskiwany w niezaplanowanych wcześniej sytuacjach (np. w przypadku wystąpienia klęsk żywiołowych, takich jak silne wiatry lub pożary). Mówimy wtedy o cięciach przygodnych.

            Zbiór płodów runa leśnego, takich jak owoce lub grzyby na własne potrzeby odbywa się nieodpłatnie. Należy jednak pamiętać o tym, że lasy takie jak uprawy do 4 m. wysokości, powierzchnie doświadczalne, drzewostany nasienne, ostoje zwierzyny, źródliska rzek i potoków oraz obszary zagrożone erozją objęte są stałym zakazem wstępu (Art. 26 Ustawy o lasach).

            Na terenach leśnych zabrania się między innymi zaśmiecania, hałasowania, uszkadzania drzew i innych roślin, puszczania psów luzem (Art. 30 Ustawy o lasach), a także wjazdu pojazdami silnikowymi oraz zaprzęgowymi (Art.. 29 Ustawy o lasach).

            Lasy pełnią także pozaprodukcyjne funkcje, których wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych jest trudna do oszacowania. Jest to przeciwdziałanie erozji wodnej i wietrznej, możliwość absorpcji wody, co zapobiega powodziom, neutralizowanie zanieczyszczeń powietrza oraz pozytywny wpływ na klimat. Tereny leśne przyczyniają się do poprawy sytuacji społeczności lokalnych, głownie przez tworzenie miejsc pracy oraz jako miejsce wypoczynku i rekreacji.